ahmetturkan.gen.tr

Kocasının çok hasta olduğunu, çalışamaz duruma düştüğünü ve yedi çocuğu ile birlikte aç kaldıklarını ve yiyeceğe ihtiyaçları olduğunu söyler.   

Manav ona ters bir şekilde bakarak derhal dükkanı  terk etmesini ister. Kadın ailesinin ihtiyaçlarını düşünerek:

- 'Lütfen efendim' der. 'paramız olur olmaz getirip borcumu ödeyeceğim.'

Manav kendisine bir kredi açamayacağını çünkü onun eski müşterisi olmadığını, kendisinde bir hesabının bulunmadığını söyler.

O sırada dükkanın dışında bekleyen bir müşteri ikisinin arasında devam eden bu konuşmayı dinlemektedir. İçeriye girerek manava yaklaşır ve: 'ben o kadının almak istediklerine kefilim' der. 'ailesinin ihtiyacı olan şeyleri ona ver.'

Gözlük insanları nasıl mı mutlu ediyormuş? Nereye bakarsa baksın takan kişiye mesaj vererek. Ve gözlükten gelen mesajlar hep şu cümle ile son buluyormuş...

“Nazar” Masalı

Bir varmış, bir yokmuş… Âhir zaman içinde, insanlar hüsran içinde… Develerin nesli tükenmiş iken, pireleri ise görenlerin sayısı azalmış iken, şehirlerde trafik tıngır mıngır ilerlerken… Takvimler 2032’yi gösteriyormuş. Bu yıllarda zenginler az, fakirler çokmuş. Ülkelerin birinde Şahkan adında bir başbakan yaşarmış. Bu başbakanın ülkesinde insanlar oldukça mutsuz ve huzursuzmuş. Bu duruma son vermek isteyen Şahkan, Sükût Meclisi’ni toplamaya karar vermiş.

Sükût Meclisi, oldukça bilge insanlardan oluşurmuş. Sadece Başbakan’ın talimatı ile toplanırmış. Sabah 09.00’da oturum başlar, 5 dakika içinde günün sorusu