ahmetturkan.gen.tr

Âlemlere rahmet olarak gönderilen efendimiz sallallahu aleyhi vesellem, zaman zaman ashabına şakalar yapar, latifeler söyler, onları gülümsetirdi. Bir gün ashabıyla birlikte otururken latifeli bir söz söyledikten sonra, oradakilerden birisi; "Ey Allah'ın Resulü, siz de mi bizimle şaka yapıyorsunuz?" diye sormuştu. Bunun üzerine efendimiz sallallahu aleyhi vesellem şöyle cevap verdiler: "Evet, ancak ben asla yalan söylemem!"
 
Efendimiz sallallahu aleyhi vesellem, böylece hem orada bulunanlara hem ashabına hem de bütün insanlığa, şaka yapmanın, latifede bulunmanın ve espri yapmanın temel ölçüsünü vermiş oldu. Düşmanlarının bile, "doğru söylemedeki" hakkını teslim ettiği son peygamber sallallahu aleyhi vesellem efendimiz, bu sözüyle, yalan söylemenin 'şaka yollu' da olsa kesinlikle kabul edilemeyeceğinin de altını çizmiş oldu.

Ebu'd- Derda niçin ağlıyor? Cübeyr bin Nüfeyr şöyle anlatıyor: Kıbrıs adası fethedildiğinde ahalisi başka başka yerlere gönderilerek birbirlerinden ayrılmaya başlandı. Bu yüzden insanlardan bir kısmı ağlaşıyordu. O sırada Ebu'd-Derdâ'yı gördüm. Tek başına bir köşeye oturmuş ağlıyordu.
 
Yanına vararak: "Ey Ebu'd-Derdâ! Allah'ın İslâm'ı ve Müslümanları aziz kıldığı böyle bir günde niçin ağladığını öğrenebilir miyim?" dedim.
 
Bunun üzerine şunları söyledi: "Allah iyiliğini versin ey Câbir! Allah katında kendi emirlerini terk edenlerin zerre kadar bir kıymetleri yoktur. Bunlar saltanat sahibi güçlü bir milletti ve herkese galip geliyorlardı. Allah'ın emirlerini terk ettiklerinden dolayı işte gördüğün acıklı duruma düşmüşlerdir" [Ebu Nuaym]
 
Taberi Tarihi'nde geçen bir başka rivayet de şöyledir: "Allah'ın emirlerini terk ettiklerinden dolayı onlara içki ve küfür musallat edilmiştir. Kendisine küfür ve içkinin musallat edildiği kavimler de Allah'ın kulluğundan uzaklaşırlar."