ahmetturkan.gen.tr

Ashab-ı Kiram efendilerimiz, kıyamete kadar gelecek diğer bütün müslümanlara göre daha faziletli ve daha üstündürler. Ashabın içinde en üstün olanlar da sağlığında cennetle müjdelenen 10 sahabi, yani Aşere-i Mübeşşere’dir.

Allah Rasulü s.a.v. şöyle buyurmuştur:

“İnsanların en hayırlısı benim zamanımda yaşayanlardır. Onlardan sonra ise benim zamanımda yaşayanlardan sonra gelenlerdir.” (Buharî; Müslim vd.)

Ashab-ı Kiram’ın bu üstünlüğü Fahr-i Kainat Efendimiz s.a.v.’i görmüş olmaları dolayısıyladır. Onlar Allah Rasulü s.a.v.’in cemâlini, ahlâkını görmüşler, O’nunla sohbet etmişler ve doğrudan nübüvvet nuru ile aydınlanmışlardır.

“Kul olasın kul, olasın makbul”
Niyazi Mısrî
 
FÜTUHAT-I MEKKİYE’nin Hac bölümünü okuyorum. Bu bölümde Haccın ve Umre’nin hikmet ve manalarından, batınından,gerekli oluşunun ve makbul bulunuşunun sebeplerinden söz ediliyor. Tasavvuf bir ibadetin yerine getirilmesinde tahsin şartı arıyor. Yani zahirdeki şartlara ilave olarak ve onların ruhu olma anlamında bir muhabbet, bir hikmet, bir anlam derinliği. İbadetler, anlam olmadan ruhsuz cesede benziyorlar.
 
Üstadımızdan öğrendiğimiz o ki, çekirdekten ağaca dek bir ibadetin safhaları var. Özde sırf Allah için bir yöneliş varsa, riya ile yapılmıyorsa ibadetin çekirdeği bulunuyor. Ahirette açması umulabiliyor. Ancak bu dünyada bizzat o ibadetin bizi dönüştüren, kemale erdiren boyutu ancak çekirdeğin çatlamasına, filizlenmesine, ve büyüyüp ağaç olmasına bağlı. O zaman bir hakkalyakin ubudiyetten söz edebiliyoruz. Çünkü yalnız böyle bir ibadet bizi oldurur, bir sürece dönüşüyor. Bu kulun ‘ol’ emrini kabul edişi, emre boyun eğişi. Hele bir de ağaç meyve verirse,o vakit sadece kendini değil, başkalarını da oldurabiliyor. Rabbi karşısında kul, alem karşısında yönetici/halife. Bir tarafta alan el, bir tarafta veren. Varın siz buna akım geçen bir kablo deyiverin. Bunda fahr yok. Biliyorsunuz meyve hem yiyene faydalı, hem de çekirdek taşıyor. Bir nevi varis bırakmak. Bu bana Hz. Zekeriya’nın bir varis işteyişini hatırlatıyor. Ne kadar fıtri bir arzu, i