ahmetturkan.gen.tr

Bir gezginin yolu günün birinde bir bahçeye varmış. O
bahçede yalnız gül yetişirmiş.Birbirinden narin ve
zarif güller. O güller kadar zarif ve latif bir hatun
kapı önünde duruyormuş. GEZGİN hatuna hayranlık ve
saygı ile yaklaşip kendisini takdim etmiş. Ve hatundan
adını bağışlamasını istemiş.
HATUN: bana SEVGİ derler.
GEZGİN: Sevgi hatun burada yalnız mı oturuyorsunuz?
SEVGİ: hayır eşimle beraber oturuyoruz. Ona İLİM
derler.Şu anda bahçede çalisiyor. Bıkmaz yorulmaz bir
kişidir.
GEZGİN: Bahçeyi dolaşmama izin var mı?
SEVGİ: Hay hay...lütfen ayakkabılarınızı çikarinda
SAYGI dediğimiz þu mestleri giyiniz. Onlar öylece
konuşurken İLİM çikagelmis. Bahçeyi birlikte dolaşmaya
başlamışlar. SEVGİ önde İLİM ve GEZGİN arkada
yürüyorlarmış. Her gülün bir adı varmış. MUTLULUK,
HOŞGÖRÜ, SABIR, KANAAT, ADALET, İRADE,ŞEFKAT,
MERHAMET, AKIL, HİKMET, KUDRET, SAMİMİYET, TEVAZU,
FAZİLET VE... bu kadar çesitte ve bu kadar yoğunlukta
güzellik bu kadar bakım ve özen, böylesine bir düzen
karşisında heyecanlanan ve hayrete düşen gezgin
bahçıvan ilim efendiye sormuş:
GEZGİN: Siz hangi gülün hangi isimde olduğunu bazen
karıştırıyormuşsunuz?
İLİM: Bazen şaşirdığım oluyorsa da SEVGİ hemen
yardımıma koşuyor bana doğru ismi hatırlatıyor.
GEZGİN: Güllerin erip eriştiği bu toprağın bir
özelligi var mı?
İLİM: Özelligi olup olmadığını bilmiyorum.Bu toprağı
bize VEFA adında bir dostumuz getirir. VEFA dostumuzun
dediğine göre,örnegin; MERHAMETLİ bir insan görünce,
ondan oluşan toprağı bize getirir, bizde onu MERHAMET
gülünün altına serpiveririz veya ŞEFKATLİ bir insan
görünce ondan oluşan toprağı bize getirir, bizde o
toprağı ŞEFKAT gülünün altına sereriz ve bu böyle
devam edip gider.
GEZGİN: Güller arasında aşi yapılıyor mu?
İLİM: Elbette HAYAL gülüne GERÇEK i aşiladık; ÜMIT
gülü oluştu.İMAN gülüne HİZMET i aşiladık; TESLİMİYET
gülü oluştu. HİKMET gülüne AKIL 'ı aşiladık; İRADE
gülü oluştu. Bu aşiları sürekli yapmak zorundayız.
Örnegin; o muhteşem ADALET gülüne KUDRET gülünü
aşilamazsak, ADALET hemen sararıp soluyor. Aciz
kalıyor. KUDRET gülüne ADALET'i aşilamazsak KUDRET
gülünün toprağında ZULÜM böcekleri üreyiveriyor.
GEZGİN: Bu aşiları siz mi yapıyorsunuz?
İLİM: Çelikleri ben hazırlıyorum ama aşiyı koyup
kovuşturan eşim SEVGİ dir. O ilham kalemini eline
alır, aşilanacak varlığın AKIL perdesini yumuşak
yumuşak aralar, böylece o varlığın gönlüne
ulaşir,oraya aşi çeligini bir güzel yerleştirir. Sonra
da oluşan bütün kader sicimi ile tatlı tatlı sarar.
Bütün bu isleri bu aşamaları her seferinde ayni dolgun
zevk ve heyecan içinde seyrederim. Sanki o anda Rabbim
yanımızdaymış gibi...
GEZGİN:tercih ettiğiniz güller var mı?
İLİM: Aslında
yok. Fakat eşim SEVGİ; HOŞGÖRÜ için 'o benim beş
duyumdur.' der. SAMİMİYET için, 'o benim AHLAKIMDIR'
der. TEVAZU için, 'o benim EDEBİM dir' der, ama ÜMIT'e
fazlaca düşkün galiba... Zira ÜMIT için 'o benim
kanımdır' der durur...
Bir kaç gün sonra gezginimiz bir kasabaya varmış. Bir
kahvehaneye girmiş. Burası oldukça tenha imiş. Kuytu
bir köşede bir kişi oturuyor ve çay içiyormuş.
Gezginimiz bu zata yaklaşmış, yanına oturmuş,
kendisini takdim etmiş, adını bağışlamasını
dilemiş.... o zat demiş ki:
ADEM: Bana ADEM derler.
Gezginimiz başindan geçenleri;gül bahçesini, iki soylu
bahçıvanı, konuşmaları anlatmış. Adem dinlemiş.Sonunda
demiş ki bahçeye İNSANLIĞIN KEMAL BAHÇESİ derler