Hazret-i Ebû Bekr RA ın Matbû Kasîde-i Bürde nin Başında Yer Alan
Şiirinin Manzum Tercümesi
Lutf ile cûd eyle ya Rab, bana kim, hayrım kalîl.
Müflisim gerçek, kapına geldim işte ya Celîl!
Pek büyük olsa da zenbim, afvedip ört suçlarım;
Bir garîp, avare, müznib kulunum, gayet zelîl.
Benden isyan ve unutmak, peş peşe nice hata
Senden ise fazl u ikram bunca ihsan-ı cezîl.
Der içim; Yâ Rab! günahım sayısızdır, kum gibi;
Bunları sen afvedip geç, eyleyip safh-ı cemîl.
Nola halim, yâ ilâhi! Etmedim salih amel,
Bed işim pek çoktur amma, taat azığım kalîl.
Her çeşit emrazı def et; hacetim eyle reva,
Şâfi Sensin, hasta kalbim; derman ister bu alîl.
Yakmasın nar-ı cehennem ben kulunu, nitekim:
Yanmadı "Yâ nâru kûnî berden" (1) emriyle Halîl.
Şâfi Sensin, kâfi Sensin, her mühim işte bana,
Rabbim oldun, hasbim ol hem seni edindim vekîl.
Kenz-i fazlı ver bana kim, bahşı çok Vehhâbsın;
Gönlümün ver her murâdın, yolda ol bana delîl.
Bir ulu mülkü bağışla, korkudan kurtar bizi;
Rabbimiz! Mahşerde kadı Sen, nidâcın Cebrail
Nerde Mûsâ, nerde İsâ, nerde Yahyâ, nerde Nuh?
Suçlusun Sıddıyk mâdem, tevbe et, Mevlâm Celîl.
(1) el-Enbiyâ Sûresi (21), âyet:69 dan iktibas edilmiştir; âyetin
meali şöyledir: "Biz Azîmü ş-şân, yakılan o ateşe şöyle emreyledik: Ey
ateş! İbrahim i yakma, onun için soğuk ve selâmetlik ol."
--------------------------------------------------------------------------------
O ki "Eğer, Ebu Bekr'in imanı, bütün halkın/insanların imanı ile
(muvazene edilse)karşılaştırılsa, Ebu Bekr'in imanı daha ağır
gelecektir" hadis-i şerifi ile şereflenmiş Hz Ebubekir...
O böyle diyorsa kendini suçlu,zelil görüyorsa bir de biz kendimizi
düşünelim kardeşlerim...
Rabbim hesaba çekmezden önce biz kendimizi bir hesaba çekelim...
Rabbim eksiklerimizi görüp kapatmayı nasip etsin...
