Kadınlarla tokalaşmak, dînen kesin olarak haramdır. Kur’ân’dan delîli: Allâhü Teâlâ, Nûr sûresi 30-31. âyette, mü’min erkek ve kadınlara, gözlerini haramdan sakınmalarını emretmektedir. Bakılması helâl olmayan şeye bakmak haram olunca, elle dokumak, bakmanın ötesinde olduğundan bu âyete göre öncelikle haram olur. Kadınlarla musafahanın haram olduğunu bildiren hadîsler de vardır. Hz. Âişe (r.anhâ)’dan şöyle dediği rivâyet olunmuştur: “Resûlullâh (s.a.v.), kadınlardan söz ile bey’at alırdı ve “Git, senden bey’at almış oldum” derdi. Vallahi Resûlullâh (s.a.v.)’in eli, nikâhlı olduğu kadınlar dışında herhangi bir kadının eline kat’î surette değmemiştir.” (Buharî)
Ebû Hüreyre (r.a.), Resûlullâh (s.a.v.)’in şöyle buyurduğunu rivâyet etmiştir:* “…İki göz zinâeder; zinâları (haram şeylere), bakmaktır. Dil zinâ eder; zinâsı (yabancı kadınla gayr-ı meşru bir şekilde) konuşmaktır. El zinâ eder; zinâsı (yabancı kadını), tutmaktır. Ayak zinâ eder; zinâsı (harama giden) adımdır. Kalb hoşlanır, temenni eder; ferc (cinsî uzvu) ise bunu tasdik veya tekzîb eder (yâni asıl büyük zinâ bazen tahakkuk eder bazen de etmez).” (Müslîm)*
İmâm Nevevî şöyle demiştir: “Zarûret olmaksızın kadının derisine (tenine) dokunmak câİz değildir. Zarûret; tedavi, ameliyat, hacâmet (kan almak), diş çekmek gibi şeylerdir. Bunları yapacak kadın bulunmazsa erkek için bu gibi şeyleri yapmak zarûret sebebiyle câizdir.”
Allâh (c.c.), kadın-erkek ilişkilerinde yabancılara bakmayı, dokunmayı haram kıldığı gibi, sesleri de haram kılmıştır. Bir kadının, İslâmî terbiyeye göre, evinin kapısına gelen yabancı bir erkeğe, kapının arkasından sert bir sesle seslenmesi esastır. Nitekim âyet-i kerîmede* “Ey Nebî-i Zîşan hanımları, siz diğer kadınlar gibi değilsiniz. Allâh’tan sakının, edâlı, yumuşak konuşmayın, kalbi bozuk olan, ümide kapılır; hep ciddi konuşun.” (Ahzâb s. 32) *
(Hâkk Dinin Batıl Yorumlarına Cevaplar, s.259)
