Zâhid-i meşhûru, ancak, zühd ile şöhret yıkar
Âhid-i Cennet perest'i, gayrıya rağbet yıkar.
Eylemez huzn ü keder Ârif, Kıyâmet kopsa da
Mârifetsiz müddaînin gönlüni kürbet yıkar.
Rızk-ı maksûma kanâat eyleyen olur azîz
Şol tama'kâr-ı harîs'ı, hırs ile şöhret yıkar.
Gice gündüz iştigâl et zikr-i Hakk'a sâlikâ!
Sa'y iden erer murâda, gafili gaflet yıkar.
Bir kişi, kimi severse, ismini çok yâd eder
Yâr'ini, yâd etmeyen battalı, gam, kasvet yıkar.
Ehl-i dünyâ, ehl-i Ukbâ, oldılar Hakk'dan cüdâ
Kimini dünyâ yıkar nâsın, kimin Ukbâ yıkar.
Çok ibâdet, çok kerâmet etmesün mağrur seni
Kimini kıllet yıkar halkın, kimin kesret yıkar.
Işk'dan özge nesneyi etme taleb Kuddûsîya!
Âşıkı irşâd eder ışk, münkiri, reybet yıkar.
Rağbet : (Ragbet) İstek, arzu. İyi sayılmak. Bir şeyi çok iştiyakla istemek. İhlasla dua etmek, teveccüh etmek.
Müddaî : Davacı.
Kürbet : (Kerb. den) Sıkıntı. Tasa. Keder. * Belâ. Musibet.
Rızk-ı maksûm : Taksim olunmuş rızık.
Tama'kâr : Aç gözlü. Cimri.
Harîs : Bir şeye fazlası ile düşkün. Hırslı.
İştigâl : Bir iş işlemek. Uğraşmak. Çalışmak. Meşgul olmak.
Battal : Boş. Hükümsüz. * İşsiz. * Metrûk. Kullanılmaz. olan. * Bâtıl. Mensuh ve mefsuh. * Faydasız. * Pek büyük. Hantal.
Kasvet : Katılık. * Sıkıntı. İç sıkıntısı. * Kalb katılığı. (Bak: Kasavet)
Cüdâ : f. Ayrılık. Ayrılmış.
Kıllet : Titremeğe benzer bir hâlet ki hiddet vaktinde ârız olur. * Azlık. Nâdirlik. Kıtlık.
Kesret : Çokluk, sıklık. * Bir şeyin ekserisi ve muazzamı. Bolluk
Reybet : şek, şüphe, reyb.
İrşâd : Doğru yolu göstermek. Akli ve kalbi, mukni ve te'sirli eserler veya sözlerle gafletten uyandırıp hidâyet yolunu göstermek. Cadde-i kürba-yı Kur'aniye yolunda selâmetle devam ettirmek. Allah'a ibadet ve itaata kavuşturmak. Veli bir zâtın, bir kimsenin hidâyete ermesine vesile olma
