ahmetturkan.gen.tr

Gözyaşları ile geldiğimiz dünyadan, gözyaşları arasında ayrılıyoruz. Peki her dökülen gözyaşı ağlama kategorisine girer mi? İnsan neden ağlar? Kaç çeşit gözyaşı dökülür? Kadındar neden erkeklerden ç ok gözaşyaşı döker?

Dünyaya adımımızı ilk attığımızda ve ilk nefesimizi ciğerlerimize çektiğimizde ağlamaya başladık. Bebekken karnımız acıktığında, bir ağrımız olduğunda ağladık. Çünkü elimizden başka bir şey gelmiyordu. Çocukken istediklerimizi elde etmek için ağlama silahını kullandık. Bazen de yediğimiz dayak sonrasında ağladık. Ergenlik çağına geldiğimizde ulu orta ağlamayı bıraktık. Artık yalnız kaldığımız zamanlarda sıkıntıdan, üzüntüden, aşktan ve ayrılıktan ağlar olduk. Büyüdükçe gözyaşını daha az döker olduk. Hayata gözlerimizi yumduğumuzda bu sefer ağlayan biz değil sevdiklerimiz oldu.

Buzdolabı diye bir şeyin olmadığı devirlerde, içecekleri ve bazı yiyecekleri korumak için, dağlardan buz kesilir ve pazar yerlerinde satılırdı.

Sıcak bir yaz gününde, bir şeyh, talebeleriyle şehirde dolaşırken, böyle bir buz satıcısına rastladı.

Satıcı: “Ey mü’minler! Sermayesi eriyip akan şu adama merhamet ediniz” diye bağırıyordu.
Satıcının bu sözlerini işiten şeyh aniden fenalaşarak bayıldı.

Yanındakiler, kendisini gölgelik bir yere taşıdılar ve saatler sonra kendisine geldiğinde bayılma sebebini sordular.

Şeyh satıcının eriyip giden buzlarında kendi hayatını görmüştü.

Küçük sermayesinin ziyan olmaması için çırpınıp duran satıcı, milyarla ölçülmeyen ve sonsuz bir hayatta sınırsız bir mutluluğa vesîle olabilecek ömür sermayesinin eriyip gidişine nasıl kayıdsız kalındığını düşündürmüştü ona...