ahmetturkan.gen.tr

Çocuk dünyasını keşfeden ve gözlemleyen herkes şu üç noktayı gözlemlemiştir:

Öncelikle çocukların dünyası çok hassastır. Onlar bir fidan, bir yaprak ya da taze bir meyve gibidirler. Ruhları, kalpleri çok kırılgandır. Nasıl ki yeşil bir yaprağı alıp elinizde biraz eğip bükerseniz hemen incinir, çocuklarda bir cümleden, bir sözden kolaylıkla incinebilirler. Yaprağa uyguladığınız birazcık baskı yaprağın delinmesine ve yırtılmasına yol açar. Aynı şekilde çocuklara yapılan psikolojik, duygusal ya da fiziksel baskılar onların dünyasında çeşitli yaralar açabilir.

Çocuklar hakkında diğer gözlemlediğimiz gerçek ise onların hayal ve gerçeği kimi zaman ayırt edememeleridir. Çocuklar çizgi filmde izlediği bir kahramanı gerçek zannedebilirler. Rüyasında

Avrupa ülkelerinde bulunduğumda etrafımdaki hiç kimse namaz kılmıyordu. Çünkü onlar Hıristiyan'dı. Kendi kendime sordum: Ben neyim? Ben Müslüman'ım...
Neremden belli Müslüman olduğum? Şahsi hayatımda Müslümanlığım belli. Fakat sosyal hayatta belli değil. Öyleyse namaz kılmam şart!
Amerika'da bulunduğum 60'lı yıllar... İzne çıkmıştık. Bir öğle namazı vaktinde okuldan uzaktaydım. Cami yok, kilise kapalı. Parka gittim. Orada ağaçların arasında, çimenlerin üzerinde namaza durdum. İçimde bir sevinç, bir ses... Çok şükür. Namaz kılıyorum.
Namaz kılacağım yeri seçtim. Gölgeye bakıp kıbleyi tayin ettim. Acayip duygular içindeyim. "Niyet ettim öğle namazının sünnetini kılmaya", demedim... Dedim ki: "Allah'ım ben öyle bir