ahmetturkan.gen.tr

Kuşkusuz bu durum bir zaman sonra insanların hayatla ilgili algılarını değiştirmektedir. Artık kişi ne olursa olsun kazanmalıyım, ekonomik olarak üst seviyeye yükselmeliyim bunun için her şeyimi feda etmeliyim diye düşünmektedir.Yani, söylemler, insanları değerlerinden uzaklaştırarak işkolikliğe sürüklüyor.İşkolik kişi ne kadar kazanırsa o kadar takdir ve onay elde edeceğine inanmaktadır. Bunun için işinin hakkını verdiğini söyler ama diğer taraftan aileyle ve çevreyle bağları kopmuştur. Oysa kişinin, günlük, haftalık, yıllık dinlenme programları hazırlaması aileyle vakit geçirmesi hem aile bağlarını güçlendirmekte hem de iş performansını arttırmaktadır. Ancak kişi bunu kayıp olarak gördüğünden zamanla büyük bir yıpranmaya olduğu yerde düşmektedir.İşkoliklik kişinin ruh ve duygu dünyasında bazı tahribatlara yol açmaktadır. İş yerindeki amirin tutumu, işlerin yolunda gitmemesi, yoğun iş temposu kişinin kendine hiç vakit ayıramaması, strese neden olabilir. İşle ilgili uzun soluklu strese maruz kalan kişiler bir süre sonra tükenmişlik sendromuna yakalanabiliyorlar. Burada kişi duygusal olarak kendini tükenmiş

Ama hemen hatırlatayım: Picasso, 90'ında nefis eserler veriyordu. Goethe 'Dr. Faust'u 80'inden sonra kaleme aldı. Verdi, 'Otello'yu 73 yaşında, 'Falstaff'ı 80 yaşında besteledi. Sofokles'in 'Kral Oidipus'u 80 yaşının eseridir. Mikelanj, 80'li yaşlarında hâlâ eserler yaratıyordu.
 
İngiliz düşünürü Thomas Hobbes, 90'ını geçtikten sonra bile bugün okullarda okutulan fikirlerini kaleme alıyordu.Bu durumdan hepimiz için çıkarılacak dersler var. ABD'li komedi ustası George Carlin bunları şöyle sıralamış:
 
 1. Zorunlu olmayan sayıları çöpe atın: Yaş, kilo, boy. Doktorunuz düşünsün onları. Bunun için ücret alıyor sizden.
 
 2. Her vesileyle gülün. Neşeli arkadaşlarınız olsun. Suratsızlar ve karamsarlar enerjinizi tüketir.