Kocanın karısı üzerindeki haklarından başlanırsa hadîs-i şerîfde: «Kadının cihâdı, kocasıyla iyi geçinmektir» buyuruldu. Kadın kocasının gayretine sabr eder ve bunun sevabını, Allâhü Te’âlâ (c.c.)’den bekler. İşte bunlar, kadının cihâdıdır.

Peygamber efendimiz (s.a.v.) zamanında bir kadın, kocasını karşılardı. Kocası eve girince, hanımı, hoş geldin, efendim, merhaba evimin efendisi der, paltosunu sırtından almağa koyulur. Ayakkablarını çözerdi. Beyini üzüntülü, kederli görse, neye üzülüyorsun? Âhiretin için ise, Allâh bu konudaki üzüntünü arttırsın, dünyân için ise, Allâhü Te’âlâ gidersin derdi. Resûlullâh (s.a.v.) kocasına, ey fülân, «Hanımına benden selâm söyle! ve kendisine yarı şehid sevabına kavuştuğunu haber ver» buyurdu. Enes b. Mâlik, Resûlullâh (s.a.v.)’tan şöyle anlattı: — “Bir kadın, beş vakit namazını kılarsa, bir aylık Ramazan orucunu tutarsa, namusunu korur ve kocasına itaat ederse, cennetin hangi kapısından isterse girebilir.”

Kadının kocası üzerindeki haklara gelince Enes b. Mâlik (r.a.) şöyle anlattı: Resûlullâh’a (s.a.v.) dediler ki: — En olgun imanlı mü’min kimdir? Şöyle buyurdu: — Kadını ile en iyi geçinendir.”

Kadınını sadece kendi işlerinde hizmet ettirmeli. Ona yabancı kimselerin huzuruna çıkmaya izin vermemelidir. Çünkü o korunup gözetilmeye muhtaçtır. Dışarıda, Islâmî kıyafetler dışında dolaşması günâhtır. Ona örtünmeyi terkettirmek bir mürüvvetsizliktir. Kadınına lâzım olan bilgileri öğretmek gerekir. Bilhassa abdest, namaz, oruç vb. hükümleri... ‘ Kadınına helâl yedirmeli. Zira, haramdan olan et, cehennemde yanacaktır, eriyecektir. Kadınına haksızlık etmemeli. Çünkü o, yanında Allâh’ın bir emanetidir. Şayet kendisine karşı bir üstünlük taslamaya kalkarsa, bir daha öyle hatalı bir işe düşmemesi için, kendisine nasihat etmelidir.

(Ebu’l-leys Semerkandî, Tenbîhü’l-Gâfilîn, s.600-605)