ahmetturkan.gen.tr

Bediüzzaman Said Nursi Hazretleri, Kur’ân’ı Kerîm’in ana konusunu tevhit, nübüvvet, haşir, adalet ile ibadet olarak tespit ediyor. Diğer konuları ise, bu unsurlar üstüne bina ediyor ve bunu da çeşitli ayetleri delil getirerek yapıyor.

Kur’ân’ın en temel ve en mühim konusu tevhittir. İslâm’da bütün sistem tevhit üstüne kurulmuştur. Allah’ın varlığını ve birliğini temsil eden tevhit hususunda Kur’ân çok tahşidat[1] yapmıştır. Cahiliyet asrında bütün dünyada şu veya bu şekilde şirk hüküm sürmektedir. Kimi puta, kimi ateşe taparken kimi de Hz. İsa (as.) ve Hz. Meryem’e ulûhiyet isnat etmektedirler.

Hz. Ebû Bekir (r.a.)’in asıl adı Abdullah b. Ebî Kuhâfe’dir. Annesi Ümmül Hayr Selmâ bint-i Sahr’dır. Annesi, babasının amcasının kızıdır. Hem annesi, hem babası Teymoğullarındandır. Bu kabîle zarif ahlâkı ve çok edepli olmalarıyla meşhurdur. Hz. Peygamber (s.a.v.)’i tasdik etmekte süratli davranışından dolayı Resûlullâh (s.a.v.) Hz. Ebû Bekir (r.a.)’i şöyle tanıtır:* “Müslüman olmaya davet ettiğim herkes mutlaka bir tökezlemiş ve tereddüt göstermiştir. Ebû Bekir böyle değildir. O beni tasdik edip desteklemekte çabuk davranmıştır. Bize destek için uzanan her elin bizim katımızda mutlaka bir